Een rustig fotografie jaar

Is dat positief vraag ik mezelf af, de titel ‘Een rustig fotografie jaar’?

Gekneusde ribben
Begin augustus 2018 kneusde ik tijdens een ongeluk drie ribben. Zitten, liggen en lopen waren voor mij zeker de eerste vier maanden zeer pijnlijk. Voor iemand die redelijk sportief is en na drie en een halve maand pas vijf kilometer rustig kan wandelen is dat een heuse kwelling. In januari 2019 begon ik mezelf eindelijk beter te voelen en begon ik weer met sporten. Ik ging naar een personal trainer om weer lekker bezig te zijn, mijn lichaam weer aan te laten sterken en om weer op gewicht te komen. Want een half jaar niets doen heeft helaas consequenties.

Schouder
In maart 2019 merkte ik dat mijn linkerarm pijn begon te doen. Precies die arm waar ik op gevallen ben en ervoor zorgde dat ik die ribben kneusde. Nog twee maanden door getraind tot het niet meer ging. Om een indicatie te geven; aan- en uitkleden doet pijn. Mijn haar in een staart doen lukt mij niet meer. Mijn armen over elkaar slaan gaat niet en ojee als ik jeuk om mijn rechterarm of op mijn rug heb, dan heb ik echt hulp van iemand anders nodig. Diagnose; een Frozen Shoulder.

Overstap merk camera
Op het einde van 2018 heb ik wel de beslissing genomen om met een andere camera te gaan fotograferen. Jarenlang en met veel plezier heb ik met de Canon 5 gefotografeerd. Prachtig spul maar met een beetje lens erop enorm zwaar. Als reserve camera had ik al een Olympus OMD1. In oktober ’18 heb ik de knoop doorgehakt; met pijn in mijn hart heb ik de Canon verkocht en ben ik volledig op Olympus overgestapt. Dat scheelt letterlijk in ‘balast’. Tijdens (wandel) reportages draag ik de Olympus gewoon kruislings over mijn borst, dit lukt mij wel ondanks de pijnlijke arm/schouder.

Wat heb je dit jaar dan wel gefotografeerd hoor ik je bijna vragen? Ik heb:

hondenbrokken in beeld gebracht;
families op de foto gezet;
geassisteerd bij een workshop roofvogelsfotografie;
verschillende bedrijven ‘in the picture’ voor hun websites;
natuurlijk Tour du ALS;
de Lenteloop op de foto gezet;
de Amsterdam City Swim;
en het project wat in 2018 is opgestart – het boek ‘Helden van Huizen’ is uitgekomen waar maar liefst 21 foto’s van mijn hand in staan.

Websites
Voor mij doen dus een redelijk rustig fotografie jaar. Deels door lichamelijke misère en deels een bewuste keuze. Ik heb namelijk verder echt niet stil gezeten. Ik ben op ZZP basis een contract aangegaan met een mooie partij waar ik verschillende marketing en communicatie activiteiten kan uitvoeren. Natuurlijk onder YES! Online veel websites mogen maken en onderhouden. Men weet mij inmiddels ook te vinden om oude websites nieuw leven in te blazen en om mee te denken over de gehele customer journey. Ik verstuur nieuwsbrieven voor verschillende klanten en nog veel meer!

Voor 2020 ben ik ‘achter de schermen’ hard bezig om een aantal zaken anders aan te pakken en nieuwe ideeën borrelen ook alweer naar boven. Kortom, ook het komende jaar wordt er één van uitdagingen, maar vooral hoop ik persoonlijk op een ‘lichamelijk’ stabiel jaar 😉 Hieronder een aantal foto’s uit het boek ‘Helden van Huizen’.